Kia Ora,

Inmiddels komt de reis op zijn einde, maar Marietje en Jan Willem vliegen nog richting Auckland vanuit Christchurch om de familie nog te bezoeken die we eerder gemist hebben. We gaan eerst langs bij Kathryn en André, vervolgens langs Chris en Elaine in Dargaville om bij Alan en Maree en dochter Dayna in Whangarei te eindigen. Onverwacht komt er nog een uitnodiging om bij Wim (neef van Marietje), Robyn (zijn vrouw), Nicolas en Valerie (de kinderen) langs te gaan in Warkworth.

Dinsdag 23 januari
Joost vertrekt vandaag naar Tokio en Jan Willem en Marietje vliegen naar Auckland. Na afscheid van elkaar genomen te hebben is het door de beveiliging met Jetstar in anderhalf naar Auckland. Eenmaal in Auckland is het met het taxibusje naar het Cordis hotel, waar een luxe kamer en een fantastisch diner buffet met onder andere oesters, kreeft, krab, kangaroe, hert, biefstuk en diverse groentes, fruit en toetjes te wachten staat. De overnachting is voor 1 nacht, omdat de aankomst in Auckland richting het eind van de middag is en Dargaville te ver rijden is om nog op tijd ter plekke aan te komen.

Woensdag 24 januari
Vandaag zal onze reis naar het noorden gaan beginnen maar eerst de auto ophalen bij Avis. Vanuit het hotel gaan we met de bus richting het vliegveld om de auto op te halen én we krijgen een upgrade, in plaats van een Mitsubishi ASX, krijgen een grotere Nissan X-Trail mee. Maar het wegrijden duurt even, omdat men de navigatie niet aan kon sluiten. Na veel moeite hadden wij een half werkende navigatie, maar we vertrekken en dat hebben we geweten. In Auckland is het verkeer een chaos, allemaal eenrichting verkeer, het terug vinden van ons hotel is dan ook een waar avontuur. Uiteindelijk hebben wij ons hotel gevonden, de koffers in gepakt en vertrekken we richting Dargaville.
Het was in middels rond 15.00 uur en we stonden in de file en dankzij een ongeluk. Auckland is opgedeeld in een noordelijk deel en een zuidelijk deel wat gescheiden wordt door de Harbor Bay Bridge. Nadat we over de brug waren schoot het op en reden wij weer door het prachtige Nieuw-Zeelandse landschap. Al met al waren we twee uur later dan af gesproken bij onze neef en nicht Kathryn en André, waar we hartelijk werden ontvangen. We hebben gezellig geten, maar verloren de tijd uit het oog, waardoor het voor André wat laat werd omdat hij om 4 uur ochtends nog de kumara plantage opgaat om deze met water te besproeien.

Donderdag 25 januari
Kathryn en André zijn al aan het werk als wij wakker worden. Wij (Jan Willem en Marietje) gaan vandaag naar Marietjes oom en tante Chris en Elaine om. Daar werden we hartelijk ontvangen, zij waren erg blij met ons bezoek. Chris is namelijk kwetsbaar en daarom konden wij eerder niet langs gaan. Gisteren had hij een slechte dag maar vandaag gaat het heel goed. Chris is een ras optimist zijn humor en levenslust zijn nog zoals wij hem kenden. Natuurlijk heel veel zitten praten over wat hen en ons bezig houd. Die middag zijn we naar het kauri bos geweest ten zuiden van Dargaville (uur rijden). Daar staat de oudste Kauri boom Tane Mahute (De God van het woud) in het Waioua Kauri forest. De weg ernaar toe is fantastisch en wat een natuur. Die avond hebben we met zijn allen bij Kathryn en André gegeten, wat heel erg gezellig was!

Vrijdag 26 januari
Vanmorgen vroeg op André en Kathryn gaan een weekje op vakantie naar Wellington met hun camper. Daar gaat Kathryn met een groep zeezwemmen. Wij gaan nog even naar Chris en Elaine om daarna door te rijden naar Whangarei. Het was een emotioneel afscheid maar we hebben met z’ n allen genoten van de tijd die we bij elkaar waren. De weg naar Whangarei is wederom prachtig en we genieten volop. Eenmaal aangekomen rijden we naar beneden, waar je eigenlijk alleen de zee ziet en je afvraagt of je daar ook niet in beland. De weg is erg steil en heel voorzichtig rijden we naar beneden tot wij een huis zien waar Maree en Alan en dochter Dayna al op ons wachten. Wij zijn weer heel hartelijk ontvangen. Zij hebben een prachtig huis wat in een natuurgebied aan zee ligt, waar je met een beetje geluk Kiwi’s kan spotten. Het huis is een strak en modern wat ze zelf ontworpen hebben en ligt aan zee; een waar paradijsje. Eerst hebben wij wat gedronken en hapje genuttigd en het spel Jenga op de veranda gedaan, dat was heel erg leuk.Vervolgens hebben wij onze bagage naar de gasten kamer gebracht met eigen badkamer. Het is allemaal erg mooi inclusief het uitzicht over de zee. Soms zwemmen er ook orca’s en zijn deze te spotten, maar helaas hebben wij deze niet gezien. Alan is een goede kok en heeft die avond de barbeque aangezet met heerlijke vis en vlees en daarbij allerlei lekkere salades. We zijn erg verwend en hebben ook lang zitten praten waardoor het laat geworden is.

Zaterdag 27 januari
Dayna gaat een weekendje op een kamp voor reddingswerkers om mensen in nood uit zee te redden, wij brengen met zijn allen haar hier naartoe. Eenmaal terug hebben wij een strandwandeling gemaakt en hebben Alan en Marie ons mee genomen naar Whangarei. Alan is project leider bij die gemeente. Onder zijn toeziend oog zijn daar veel bouwwerken uit de grond getoverd, ook sportterreinen en een brug
Ze hebben ons een aantal van zijn projecten laten zien. Daarna zijn wij naar het museum van Hundertwasser gegaan. Een Oostenrijkse kunstenaar die zijn leven in Kawakawa (waar Christine woont waar wij eerder langs zijn geweest) heeft gewoond wat ten noorden ligt van Whangarei. Zijn werken komen veel overeen met die van Gaudí maar met zijn stijl waarin zijn visie en idealen duidelijk zichtbaar zijn. Zeker de moeite waard om te bezoeken. Bij Alan en Maree hebben wij nog even naar schelpen gezocht op het strandje maar helaas niet gevonden wat we zochten. Die avond had Alan weer heerlijk gekookt: Snapper stond op het menu, die hij zelf had gevangen. Erg lekker, lijkt wat op kabeljauw maar dan beter vinden wij. Die avond veel zitten praten over wat ons bezig hield. Heel mooi om te ontdekken hoe dicht je bij elkaar staat ondanks de geografische afstand.

Zondag 28 januari
Die morgen, na het ontbijt en onze laatste blik op het fantastische uitzicht, hebben wij afscheid genomen van Alan en Maree. Wij gaan verder richting Warkworth waar wij Marietjes neef Wim en zijn gezin gaan bezoeken in hun strandhuis. Wederom is het een prachtige rit langs bergen en valleien gedeeltelijk langs zee. We stoppen nog even in Waipu bij Nutty for you waar we een aantal zakken macadamia noten voor het thuisfront kopen. Deze zijn erg lekker zo krijg je ze in Nederland niet.

Het huisje ligt direct aan het strand even buiten Warkworth op een prachtige plek. Wim, Robyn en dochter Valentina staan al te wachten op ons als wij de bocht omrijden. Wat ons weer verrast hoe makkelijk je in gesprek komt met elkaar na zo’n lange tijd dat je elkaar niet hebt gezien of gesproken. Wim en Robyn hadden een plan om met elkaar met de boot naar een eiland te gaan om daar te picknicken, helaas gooide regen roet in het eten. Robyn en Wim hadden een heerlijke lunch gemaakt met zalm, geroosterde kip, verse maiskolven en salades Zoon Nicolas kwam ook nog even vanuit Auckland, super gezellig allemaal. Wim heeft twee bedrijven gehad met keukens die hij zelf ontwierp. Hij heeft ze verkocht en werkt nu alleen nog als designer. Jan Willem was bij de juiste persoon om een stuk kauri hout te vragen. Wim heeft naast zijn strandhuisje ook nog een grote schuur waar hij een voorraad heeft van Kauri hout. Samen met Jan Willem en Nicolas naar de schuur en ze komen terug met een grote plank en wat muggenbulten. De plank op de weegschaal en wij kunnen het qua gewicht meenemen. We hebben weer veel gesproken met elkaar de tijd was zo voorbij.vNadat we afscheid hadden genomen hebben we onze reis vervolgd richting Auckland. Onderweg nog de laatste keer even genieten van de natuur. In Auckland aangekomen regent het en is het druk, eenmaal aangekomen bij het vliegveld leveren we de auto in en gaan we naar ons hotel, het Ibis Budget, waar wij overnachten om de volgende dag te vertrekken.

We kijken met een warm gevoel terug op een mooie week bij de familie waar we overal heel hartelijk ontvangen zijn. Naast de bijzondere situatie dat wij nog een keer met ons gezin deze reis hebben kunnen maken, maakt ons familiebezoek het helemaal compleet.

Inmiddels zijn we weer thuis en “geland”. We hopen dat jullie ook hebben genoten van ons reisverslag. Wij willen jullie bedanken voor de leuke reactie en extra foto’s die hebben gekregen. Ook willen we Hans bedanken voor de voorbereiding en de organisatie van onze reis.

Groeten,

Jan Willem en Marietje