Queenstown

Kia Ora allemaal!

We hebben met elkaar een paar heerlijk rustige dagen in het actieve plaatsje Queenstown achter de rug. Het is een leuk stadje, waar voor iedereen wat te doen is. Wij zitten in een heel leuk appartement dat uitkijkt op een berg met een kabelbaan naar boven. Het plaatsje is toeristisch voor lokale begrippen en wij snappen ook wel waarom. Naast alle activiteiten hangt er een leuke sfeer in het stadje en is, ook hier, genoeg te zien en te eten. We hebben de befaamde 'Ferg burger' op, waar mensen van tien uur 's ochtends tot 4 uur 's nachts voor in de rij staan. Ook wij zijn fan! Naast het ontdekken van de lokale cuisine, het stadje, doen we een tripje naar het oude goudstadje Arrowtown. Hier wordt alleen nog goud verdient aan toeristen die denken dat ze goud kunnen vinden en toch graag een souvenirtje mee willen nemen.

Vertrek Hans

Hey waar blijven die posts nou?! Die zijn, met een stukje gezelligheid, vertrokken met Hans zijn vlucht naar LA. We hebben nog wel een hele mooie laatste dag gehad met elkaar. Toch maar een poging.

Joost en Hans hebben een prachtige laatste wandeling gemaakt op het (oorspronkelijke ski gebied) van The Remarkables. En Remarkable(opmerkelijk) was het zeker! De rit ernaartoe begon met de eerste uitdaging: het betalen. Dit kon namelijk alleen met een pas en helaas werkten die van ons niet. Een aardige Kiwi heeft voor ons voorgeschoten en we konden door. Vervolgens reed Hans langs kronkelige weggetjes omhoog, waar de nodige verkeersborden vertelden dat je echt rustig aan moest doen ondersteund door afschrikwekkende benamingen van bochten en het nodige gemiep van Joost. Mocht Joost deze afgronden al erg vinden, dan hielp de gravelroad zonder berm zeker niet! Gelukkig is Hans een zeer kundige bestuurder, blijft hij rustig én is het uitzicht fenomenaal. Je rijdt van rouwe rotspartijen (Lord Of The Rings al gezien?) tot zacht groene glooiingen( werderom kijk de film!) en azuurblauwe meren afgetopt door een rivier die zich in grijs gesteente snijdt om de stad Queenstown met hele bijzondere contrasten. Vervolgens hebben Joost een aardige stijle klim gemaakt, waar het nodige te lezen valt over de lokale flora en fauna. Leuke feitjes van plantjes die vliegen naar zich lokken; deze vast laten plakken; deze afbreken voor voeding; waarop de karkassen er uiteindelijk afvallen. Hoe deze planten Joost zal het… niet weten. Niet alleen een laatste wandeling met Hans, maar ook een heerlijke middagje strand stond op de planning. Queenstown ligt aan het prachtige meer Wakatipu, omringd door bergen. We hebben er lekker van genoten: de één snurkend op het strand, de ander een boekje lezend en tot slot de duik in het veel te koude water. Zo koud dat genderneutraliteit zelfs voor de meest halsstarrige mensen geen uitdaging meer vormt.

Een ijsje kon ook natuurlijk niet missen. Deze, inmiddels, Fergfans wilden de ijsjes van de beroemde burgertent ook proberen en aangezien een derde bolletje slechts 1 dollar extra was.. We kunnen zeggen dat ook de ijsjes erg lekker zijn.

We hebben uiteindelijk afgesloten met een BBQ, Hans heeft de steaks en burgers weer fantastisch klaargemaakt en toen was het tijd vroeg te slapen. Het afscheid de dag later kostte een paar traantjes, maar Hans had nog een heel vliegavontuur tegoed naar LA. De rest van de familie vertrok naar Lake Tekapo.

Lake Tekapo

De rit naar onze volgende bestemming maakt het gemis van ons vierde gezinslid al wel weer goed. We rijden van Queenstown vandaan door waanzinnige laagvlaktes omringd door in de horizon verschijn de hooggebergten die aan het einde van de regenboog lijken te liggen. Elke stuk brengt wellicht geen pot goud, maar wel andere verrassingen met zich mee en de eerste stop is al gemaakt bij een kloof vol helderblauw water. Sommige mensen vinden het leuk om te raften. Voor ons is het een mooie plek voor foto’s (ook wel bekend als de mammarazi aangezien de papparazi hier minder actief is). We rijden vervolgens door langs wijnvelden, maar gezien de tijd is een tussenstop in Cromwell bij een PYO cherries (pick your own= pluk je eigen kersen) geschikter. We rekenen de 2,5 kilo af die in de emmer zit, desondanks zal de auto toch meer dan die 2,5 kilo zwaarder zijn geworden. We denken de mooiste plekjes gehad te hebben, maar niets is minder waar. We rijden langs bergen met plukken gras die bij de randen van de heuvels wel geschoren lijken te zijn aangezien daar open stukken gesteente vrijkomen. De begroeiing is dus oppervlakkig, maar niet minder mooi. Laagvlaktes met geen bewoners wisselen zich af met bergen waar ook vast niemand woont. Dan opent zich een weg langs verschillende meren, die ingekleurd lijken te zijn door een overijverige schilder die de werkelijkheid te idyllisch weer wil geven. Toch is het echt en niet overdreven! Bekijk vooral de foto’s.

Na een mooie rit komen we aan in Lake Tekapo, die niet onderdoet voor de andere meren. We komen aan bij een wat verjaard huisje, maar met een charme van een boshut omringd door mooie bomen en planten. Morgen willen we een mooie wandeling maken op Mount Cook, de hoogste berg in New Zealand.

Mount Cook

Mount Cook stond dus op de planning, maar het geweldige weer van de dag ervoor is er nu niet en dat doet ons wat twijfelen. We gaan toch, halen wat lekkers in Twizel. Je krijgt hier een beetje een Wild West gevoel en het is ook best leuk hier even gestopt te zijn. We nemen op verzoek van een stel, in onze ogen bikkels/gekkies zo u het wilt, de boodschappen 50 km mee onderweg naar Mount Cook en laten het bij hun camping achter. Ook hier is de reis weer reden van genieten en stoppen, maar nu zullen we de beelden vooral laten spreken. Mount Cook zelf heeft een mooi informatiecentrum, waar veel van de omgeving wordt uitgelegd, maar hier hebben we geen tijd meer voor. Net wanneer we willen gaan wandelen heeft Joost toch te veel last van zijn gespleten kies. Een geluk bij een ongeluk is wel dat tijdens het bellen naar een tandarts, de hemel zich opent en er steeds minder te zien is. We zijn i.i.g. droog gebleven. Helaas is er geen tandarts met een plekje vrij. Een dag erna doen we het lekker rustig aan met lezen, Lake Tekapo en de kerk ‘Church Of The Good Sheperd’ aandoen en een boodschapje. Helaas is de kiespijn erger en wordt het morgen een bezoekje aan de eerste de beste tandarts of desnoods het ziekenhuis in Christchurch. Hopelijk brengt dat wat soelaas en genieten we de laatste paar dagen van de mooie stad Christchurch.