Kia Ora,

We zijn vroeg opgestaan op onze laatste dag in Fox Glacier om de wandeling naar Lake Matheson en de ‘view of views’ te zien. Vroeg voor ons is in dit geval 6 uur (normaal zijn we ergens rond 8 uur wakker) en na snel een broodje eten en douchen stappen we in de auto op weg naar het meer.

Lake Matheson

De reden dat we zo vroeg zijn is dat de weerspiegeling van de omgeving tussen 6 en 8 uur ’s ochtends het best te zien is volgens de reisgids. Na 6 kilometer rijden komen wij aan bij de parkeerplaats en zijn wij de 2^e die er staan. Na goed insmeren met DEET zijn wij gewapend tegen eventuele sandflies. De wandeling is volgens de kaart ongeveer 40 minuten heen en afhankelijk hoe je loopt ook 40 of 45 minuten terug, je kan namelijk om het meer een rondje lopen of terug op dezelfde route. Voor de avontuurlijke mensen zijn er nog grotere hikes, maar wij beperken ons hiertoe. De route begint vrij simpel, maar zodra we verder lopen gaat het stijgen, Jan Willem en Hans blijven iets achter en Joost en Marietje hebben de pas er stevig in. Hierdoor verliezen we elkaar uit het oog en later blijkt dat Hans en Jan Willem rechtsom hebben gelopen (zoals afgesproken) en Marietje en Joost linksom. We ontmoeten elkaar bij het uitzichtpunt en helaas is het bewolkt, maar de weerspiegeling is nog steeds bijzonder. We lopen terug naar de auto en eenmaal aangekomen is het inmiddels een stuk drukker en is er een bus met toeristen gearriveerd en staan de parkeerplekken vol. We horen ook voor het eerst de roep van de Kea, een inheemse papagaai die in het alpine gedeelte van het zuidereiland voorkomt. We hopen deze ook echt te kunnen zien zodra we in Milford Sound zijn.

Wanaka

De route van vandaag is langs de uitgestrekte westkust waar we echt in een niemandsland gaan komen op een paar hele kleine plaatsjes en huizen na weer richting de bewoonde wereld in Wanaka. De rit tot Haast is een redelijk rechte weg, waar de begroeiing steeds dichter wordt en zodra we in de buurt komen van Haast gaan we ook meer langs de kliffen slingeren. Er zijn diverse uitkijkpunten waar gestopt kan worden om een indruk te krijgen van de kustlijn. Wij stoppen als eerste bij Bruce bay, een lang stuk strand waar je perfect geslepen witte stenen kunt vinden en nemen er ook eentje mee omdat bijna menselijk bewerkt lijkt. Ook hier komen we weer in aanraking met onze kleine zwarte vliegende vrienden, maar we zijn dankzij de eerdere wandeling voorbereid. Na een korte stop vervolgen we de weg richting Haast, die wordt ruiger en de bergen worden hoger en het eerste stuk langs de klifkust hebben we ook achter ons. Omdat het een lange reis is én de reis zelf ook bijzonder is, maken we regelmatig een stop om foto’s te maken en even van het uitzicht te genieten. De volgende stope is Knights Point, waar soms zee olifanten te zien zijn, maar helaas zijn ze er vandaag niet. We vervolgen de weg richting Haast en vlak voor het dorp is er een zeer lange one lane bridge, waarin ‘passing points’ (passeerhavens) zijn gemaakt zodat het verkeer elkaar op de brug kan parkeren. Hierna gaat de weg verder langs de rivier en begint te slingeren met diverse one lane bridges. Aangezien het richting lunchtijd is én we ook een sanitaire stop moeten maken stoppen we bij de ‘pleasant flat’ campsite. Het idee was om buiten te eten, maar zodra we de deur open doen staan wij op de lunch van de sandflies, dus is het snel naar de WC en eten in de auto. De Haast pas zelf is een prachtige kronkelweg door hoge bergen waarbij je abrupt in een vlak stuk aankomt vlak voor Makarora. Het landschap verandert letterlijk na een bocht en ook de bergen gaan begroeid naar kaal met gras en mos. De temperatuur is ook direct anders, waar het in Haast 16 graden en bewolkt is, breekt de bewolking en wordt het een aangename 24 graden en ook onze vliegende vijanden laten we achter (voorlopig). We rijden langs Lake Wanaka en stoppen even omdat het water prachtig azuur blauw is afsteekt tegen het grote bergmassief. De weg gaat langs het meer en kronkelt door de bergen naar de andere kant en het uitzicht op Lake Hawea en het bergmassief is ook weer anders. Inmiddels zijn we vlak bij Wanaka en dat merken we omdat het ook drukker begint te worden. We passeren Albert Town camping ground en verbazen ons nogmaals over de kampeerterreinen; voor een land met veel ruimte zijn de kampeerplekken soms erg klein en de campings overvol. We slaan rechtsaf het centrum in en komen aan bij ons Motel, het Wanaka hights motel, waar we vanuit kamer 1 een prachtig uitzicht over het meer, de bergen en het dorp hebben. Wanaka is een bruisend toeristisch dorp, met navenante prijzen in de winkels, met diverse bars, restaurants en activiteitencentra. Wij besluiten dat we uit eten gaan en eten bij Kika, wat we van harte kunnen aanbevelen! Na het eten is het ook laat en zoeken wij ons bed op om de volgende dag even rustig aan te doen.

Aardbeien

De volgende dag zijn we allemaal redelijk op tijd wakker en na een ontbijt lopen we het dorp in om even te kijken naar souvenirs en even langs het meer. Het is vandaag wat frisser met 21 graden en de wind waait behoorlijk. Nu is dat niet erg, omdat we vandaag ook wassen (moet ook gebeuren) en de was zo droog is! Het voornemen was om ook nog even te gaan zwemmen in Lake Wanaka, maar het valt tegen qua warmte en we hopen morgen een herkansing te hebben. Omdat we het rustig aan willen doen en fruit nodig hebben gaan we naar de Red Bridge Berries (vlakbij het vliegveld) om aardbeien te plukken. Deze kosten $16 per kilo en later begrijpen we ook dat we $3 als ‘entry fee’ moeten betalen en per persoon minimaal 500 gram moeten afrekenen. De eerste ronde plukken we ongeveer een kilo en natuurlijk moet er een kwaliteitscontrole plaatsvinden. Normaal is dit 1 op 10, maar wij verwachten dat wij 1 op 2 gecontroleerd hebben op kleur en vooral smaak. De kwaliteit is dik in orde en ook andere mensen ‘helpen’ met de kwaliteitscontrole. Omdat we niet begrepen hebben dat we per persoon 500 gram moeten afrekenen en maar 1 kilo hebben, gaan we terug om nogmaals te plukken. Na de 2^e ronde plukken en… testen, hoeven we geen vers aardbeienijs meer en hebben we 2 volle zakken aardbeien in plaats daarvan. Eenmaal thuis hebben we een spelletje gedaan (Dizzle) en gaat de BBQ iets later aan dan we eerder bedacht hadden.

Morgen vertrekken we richting Te Anau en onderweg passeren we ook nog een kersenboomgaard, maar mogelijk is het niet nodig om te stoppen om extra fruit in te slaan, misschien deze keer wel een ijsje?

Groeten,

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost