Kia Ora,

Vanaf nu gaan we richting wat meer onzeker weer. De voorspelling is bewolkt en van tijd tot tijd een bui. Tot op heden hebben wij namelijk heerlijk zonnig weer gehad, met temperaturen tussen de 19 en 28 graden en ’s nachts 16 graden minimaal. Eigenlijk hebben we tot nu toe heel veel geluk gehad en gekleed in een t-shirt en korte broek het grootste deel van het Noordereiland doorkruist.

Mount Doom

Nu is dit stukje Nieuw-Zeeland zeer leeg en is er slechts 1 attractie, het nationale park waar ook het skigebied Whakapapa ligt en Mount Ngauruhoe (Mount Doom uit de Lord of the Rings films). Toch is er nog een extra iets te zien, wat je niet moet missen.In Ohakune verblijven wij in The Peaks Motor in, wat een eenvoudig motel is. Voor 1 nacht is het voldoende, voor een langer verblijf zouden wij iets anders aanraden. Onderweg vanuit Taupo zijn wij Mount Ruapehu opgereden en het skigebied Whakapapa even bezocht. Het uitzicht vanaf de gondel onderaan is bijzonder, je ziet de gehele omgeving en de berg steekt er met kop en schouders bovenuit. Mount Ruahpehu is een voormalige vulkaan, waarbij de naast gelegen Mount Ngauruhoe nog actief is. Het is dus bijzonder om in een vulkanisch gebied toch een skigebied te hebben en de omgeving ziet er ook totaal anders uit dan enig vergelijkbaar skigebied in Europa. We hadden het idee om verder de berg op te gaan en een wandeling te maken, maar omdat de top in de wolken zit hebben we dit niet gedaan. Wel zijn wij een wandeling gaan maken naar een waterval aan de voet van de berg, waar het smeltwater door stroomt.

Ohakune

Na de wandeling bij Mount Doom zijn wij doorgereden naar het motel en hebben daar gegeten en even een kleine wandeling door het dorp gemaakt. Wij zijn er 13 jaar geleden ook geweest, maar nu viel op dat er veel winkels leeg stonden en alles achteruit is gegaan. Ohakune is een skidorp wat in de winter vooral de bezoekers huisvest voor het skigebied Turoa en in de zomer veelal wandelaars of zoals wij, mensen op doortocht. In het algemeen zien wij een achteruitgang in vergelijking met 13 jaar geleden, maar vooral in de rurale gebieden. De steden en grotere plaatsen daarentegen lijken te profiteren van de groei. Ohakune is ook geen bestemming maar een verblijfplaats, je kan ook in het plaatsje ‘National Park’ verblijven als je dichter bij Mount Doom wilt overnachten.

Gloeiwormen

Dezelfde avond zijn wij nog naar Kakahi gereden om daar het lichtspektakel van de gloeiwormen te aanschouwen. Dit zijn de larve van een kleine mug (type: Arachnocampa luminosa) die licht gebruikt om zijn prooi te lokken. Er zijn diverse plaatsen in Nieuw-Zeeland waar gloeiwormen te zien zijn, maar sommige zijn moeilijk te bereiken en de meeste zijn betaald. Wanneer je naar Kakahi rijdt moet je het dorp door en rijdt je Te Rena road totdat je voor een ‘donker’ gedeelte kan parkeren. Dit is een oude uitgraving van het land, waar een spoorweg zou moeten komen, maar nooit is aangelegd. Deze plek is ideaal voor de gloeiwormen en daarom zijn ze hier te vinden. Na een korte wandeling vanaf de auto hebben wij de eerste blauwe ‘lampjes’ gezien aan de wand. Wij waren vrij vroeg (kwart over negen, na tien uur is beter) en het was nog niet geheel donker. Naarmate het donkerder werd, gingen er steeds meer lichtjes branden. Het is magisch om te zien en wij waren, met een 4 tal Indiërs, de enige die hier liepen. Het lijkt erop alsof er overal kleine ledjes hangen, die in het donker een sterrenhemel vormen. Het is een uniek schouwspel wat wij niet wilden missen en ook blij zijn dat we hiervoor toch een uur heen en terug hebben gereden. Onze reis gaat ook nog langs Hokitika, daar zijn de gloeiwormen ook te vinden, met het grote verschil dat deze plek niet op kaarten of wegwijzers staat en in Hokitika wel, dus verwachten wij meer drukte.

De volgende dag hebben wij onze spullen gepakt om een rit van 4 uur te maken richting New-Plymouth waar wij op Mount Egmond (Mount Teranaki) een wandeling willen maken. Het weer was inmiddels aan het omslaan, de hele sterke wind was hier een aankondiging van.

Groeten,

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost

P.s. De foto’s volgen later.